محققان علوم پزشکی در دانشگاه ناتینگهام انگلیس اعلام کردند سلاح میکروب معروف معده، هلیکوباکتر را کشف کردهاند و بر این اساس، میتوان به یافتن روش جدید درمانی این میکروب شایع، امیدوارتر شد.
مفاهیم: سرطان معده چیست؟
هلیکوباکتر پیلوری که در سال 1982 کشف شد، نوعی باکتری است که باوجود محیط کاملاً اسیدی معده، در آن زندگی میکند.
برآورد میشود از هر دو نفر، یک نفر این میکروب را دارد حتی اگر در طول عمرش، هیچ علامتی از وجود آن را نشان ندهد.
این میکروب، یکی از شایعترین عفونتهای میکروبی جهان را سبب میشود و علت اصلی سوءهاضمه، زخم معده و روده دوازدهه و سرطان معده است.
این میکروب قادر است با سازگاری تکاملیافتهای، با مخفی شدن در لایههای درونی معده، از اثرات ضد باکتریایی اسید معده فرار کند.
این میکروب در لایههای مخاطی معده با قندهای طبیعی محل، ترکیب میشود. ترکیب یادشده بهقدری مؤثر است که میکروب را مقاوم میکند.
ولی اکنون محققان دانشگاه ناتینگهام و موسسه تحقیقاتی آسترازنکا سازوکاری مولکولی یافتهاند که باکتری از آن طریق، به قندهای معدی میچسبد.
بر اساس تحقیقات دکتر نعیم هیگ و همکارانش در مقالهای در شماره اخیر نشریه ساینس، اعلام کردند با استفاده از تصویربرداری به روش پرتوهای ایکس، دریافتهاند میکروب هلیکوباکتر پیلوری، بر روی بخش پروتئینی خود که به بابا BabA موسوم است شیاری مخصوص دارد که از این طریق با مولکولهای قند موجود در مخاط معده مرتبط میشود.
این ترکیب، نوعی ارتباط هیدروژنی است که مولکولهای آب نیز از این طریق به یکدیگر میچسبند.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، دانشمندان معتقدند با کشف این منطقه از مولکول هلیکوباکتر پیلوری، میتوان روشهای درمانی جدیدی برای کنترل بیماری زخم معده، سوءهاضمه و حتی سرطان معده، یافت.
همانگونه که این روزها سرطان سینه درمیان زنان روبه گسترش است سرطان پروستات هم در مردان رشد قابلملاحظهای یافته است و همهساله سبب مرگومیر عده زیادی از مبتلایان میشود. سرطان پروستات از شایعترین نوع سرطان در میان مردان است که فقط در انگلستان سالانه حدود 375 هزار نفر را مبتلا میکند.
شایانذکر است برخی تودههای سرطانی پروستات رشدی آرام و کند دارند اما برخی از آنها رشدی سریع دارند و بهسرعت به نقاط دیگر بدن گسترشیافته و بافتهای بدن را درگیر و درنهایت سبب مرگ بیمار میشوند. اما در تحقیقاتی که اخیراً توسط دانشمندان انجامیافته، آنها موفق شدند ژن و پروتئینی را بیابند که از رشد و گسترش این بیماری در مردان جلوگیری میکند. آنها برای این کار ابتدا تودههای سرطان پروستات را در آزمایشگاه رشد دادند و دریافتند که پروتئینی به نام FUS از رشد و گسترش این تودهها جلوگیری میکند. در این مطالعات مشخص شد پروتئین FUSاز رشد تودههای سرطانی جلوگیری میکند و شاید علت رشد کند برخی از تودهها فعالیت این پروتئین باشد. آنان در این تحقیقات میزان این پروتئین را در بیماران مبتلا اندازهگیری کردند و مشاهده شد بیمارانی که سطح بالایی از این پروتئین رادارند، روند پیشرفت بیماری و رشد توده سرطانی کند است و تودهها کمتر به دیگر نقاط بدن مخصوصاً استخوانها گسترش مییابند. آنها دریافتند بین سطح بالای این پروتئین وزندگی طولانی بیماران رابطه مستقیم وجود دارد. این نتایج پیشبینی میکند که سطح پروتئین FUSمیتواند از علائم مفید برای پزشکان باشد تا از طریق آن چگونگی تهاجم یک تومور سرطانی یعنی خوشخیم بودن یا بدخیم بودن آن را پیشبینی کنند. ازآنجاکه وجود این پروتئین احتمالاً سبب مهار توده سرطانی و عدم گسترش آن به دیگر نقاط بدن میشود میتوان امیدوار بود که همین عامل بتواند راهی برای درمان این بیماری فراهم آورد. هرچند این یافته برای قطعیت کامل نیاز به پژوهشهای بیشتری دارد اما محققان امیدوارند در مطالعات آینده، روشهای درمانی جدیدی را برمبنای فعالیت این پروتئین بیابند. ازآنجاکه سرطان پروستات وابسته به هورمونهای مردانه است و درواقع این هورمونهای مردانه هستند که سبب تحریک سلولهای سرطانی به رشد و تقسیم شدن میشوند لذا روشها و شیوههای درمانی باید بتواند سطح این هورمونها را کاهش داده و یا متوقف کند تا بهاینترتیب توده سرطانی بتواند به معالجات درمانی پاسخ داده و از بین برود. در این راستا دانشمندان دریافتند که هورمونهای مردانه سبب میشوند تا میزان کمتری پروتئین FUS تولید شود، لذا با کاهش سطح این پروتئین که بهنوعی مهارکننده رشد این تودههاست، توده سرطانی رشد کرده و به دیگر نقاط بدن گسترش مییابد. مشاهده شد با مهار هورمونهای مردانه میزان پروتئین FUS افزایش مییابد که این امر به مهار توده و درمان بیماری کمک زیادی میکند.